Waarom doe je de dingen die je doet?
Dit is voor mij de vraag die we tijdens de begeleidingssessies gaan beantwoorden. Dit is ook een vraag die ik mezelf bijna dagelijks stel. Waarom doe ik de dingen die ik doe?
Dit heeft naar mijn mening te maken met verschillende facetten, onder andere de manier waarop je geboren bent, je geboortedatum en de situaties die je als kind meegemaakt hebt die impact hebben gemaakt.
De manier waarop je geboren bent
De manier waarop je geboren bent is een uitgangspunt voor waarom je de dingen doet zoals je ze doet.
Als je bijvoorbeeld na de uitrekende datum uit jezelf geboren bent, kan het heel goed zijn dat je vroeger vaak te laat op school kwam en dat je nu nog steeds de neiging hebt om te laat op je werk of een leuke afspraak te komen. Of hebt jezelf aangeleerd om heel erg op de klok te leven, waardoor je wel op tijd komt, maar toch een gehaast gevoel hebt van binnen.
Als je bijvoorbeeld heel snel bent geboren, zal je wel herkennen dat je nu nog steeds de dingen heel snel doet en er slecht tegen kan als je bijvoorbeeld in een file staat. Ook kan het juist weer zijn dat je je aangeleerd heb om alles wat rustiger te doen, maar dat geeft jouw lichaam toch een onrustig gevoel, want het hoort niet bij je.
Dit zijn twee voorbeelden, maar zo zijn er dus heel veel karakter kenmerken die je kan herleiden naar de manier waarop je geboren bent.
Je geboortedatum
Volgens de Oosterse methodiek Nine Star Ki (NSK) krijg je een Nine Star Ki reeks wat gekoppeld is aan je geboorte datum. Daar ga ik nog een uitgebreide blog over schrijven.
NSK komt erop neer dat je geboren wordt met bepaalde kenmerken die bij je karakter horen. Elk geboortejaar en geboortemaand hebben eigen karaktereigenschappen. Als jij als kind echt jezelf mocht zijn, dan zijn die karaktereigenschappen op een positieve manier naar voren gekomen en weet jij wat jouw kwaliteiten en valkuilen zijn. Maar heb jij als kind bijvoorbeeld braaf gedaan wat je ouders wilden, dan is de kans groot dat je nu niet zo goed weet wat je kwaliteiten en valkuilen zijn of je leeft misschien wel vooral in je valkuilen. Bijvoorbeeld door het pleasen van andere mensen, omdat je geleerd dat als je netjes doet wat je ouders willen je dan de liefde ontvangt die je nodig hebt.
Je opvoeding
Daarnaast heb je als baby (ook al in de buik) en als kind tijdens het opgroeien allerlei dingen meegemaakt. Het kunnen dingen zijn waarvan je geen eens meer weet dat je ze hebt meegemaakt, zoals dat je ouders je in je bedje hebben laten huilen of dat je je ouders kwijt was op de markt. Maar het kunnen ook grote gebeurtenissen zijn, zoals bijvoorbeeld de scheiding van je ouders of een opa of oma die overleed.
Door dit soort bewuste en onbewuste situaties heb jij een verdedigingsmechanisme en/of een overlevingsstrategie ontwikkeld.
Als je ouders je vroeger hebben laten huilen in je bed kan het zijn dat jij de overlevingsstrategie ontwikkeld heb van ik blijf wel stil, ze ‘willen’ me toch niet horen, ik ben niet belangrijk genoeg. En vind je het nu misschien heel moeilijk om eerlijk je mening te geven, omdat dan het
gevoel getriggerd wordt, dat ze je stem toch niet willen horen. Het kan ook zijn dat je juist de andere kant op schiet en jezelf heel erg veel gaat laten horen. Door bijvoorbeeld vaak een gesprek te onderbreken en gelijk jouw eigen verhaal gaat vertellen, of je blijft door praten / schreeuwen zodat je wel gehoord moet worden.
Om het voorbeeld van de overleden opa of oma te gebruiken, kan het zijn dat je een overlevingsstrategie ontwikkeld heb van ik klem me vast aan mijn ouders en kreeg je met logeren bijvoorbeeld heel veel heimwee en wilde je niet meer gaan logeren. Of je gaat je juist aan niemand meer hechten, want diegene gaat toch dood.
Bij beide voorbeelden zie je dat er 2 kanten ‘gekozen’ kunnen worden, welke kant je kiest is een onbewust proces. Als jij niks aan die triggers doet, kan het zijn dat je nu nog steeds vanuit die onbewuste triggers reageert en kan je dat overbrengen op je kind(eren). Dat je nu bijvoorbeeld tijdens de opvoeding ook niks durft te zeggen of dat je kind(eren) juist moet doen wat jij zegt.
Of dat jij heel overbezorgd bent naar je kind(eren) toe of dat de hechting juist lastig is verlopen vanwege die overleden opa of oma.
Echt jezelf zijn, zodat je kind vrij kan opgroeien
Voor een liefdevolle opvoeding waarbij je kind(eren) echt zichzelf kunnen zijn, is het heel erg belangrijk dat jij deze triggers voor jezelf de ruimte geeft en gaat helen. Want als jij in de liefdevolle verbinding kan blijven met jezelf en je kind(eren), kan hij zelf de wereld gaan ontdekken zoals hij dat wil! En daarbij horen dan ook de grote leermomenten die wij vaak als fouten bestempelen.
Hoe fijn zou het zijn als jij het goede voorbeeld aan je kind kan geven door echt jezelf te zijn. Nu weet je vanuit je hoofd misschien niet meer helemaal wie je bent, maar jou lichaam en ziel weten dat nog heel erg goed. Het is belangrijk voor jezelf en voor je kind(eren dat jij weer gaat leven, zoals het leven voor jou hoort te zijn. Dan hoef jij je eigen triggers en reacties niet meer door te geven aan je kind(eren) en kan zij dus echt gaan leven naar zij wil en nodig heeft.
